Çok uzun zaman önce biz insanlar oldukça farklıydı
Çok uzun zaman önce biz insanlar oldukça farklıydık.
Özlem Sarıçam
Çok uzun zaman önce biz insanlar oldukça farklıydık. Bugünün modern dünyasında sadece birkaç kişinin yeni anlamaya başladığı bir şekilde deneyimler yaşar ve iletişim kurardık. Beyinle hiçbir ilgisi olmayan, insan kalbinin kutsal bir bölgesinden kaynaklanan bir iletişim ve hissetme formu kullanırdık.
Avustralya’da, Aborijinler hala kendilerinin rüya zamanı dedikleri kadim bir hayat ağı ile birbirlerine bağlıolduklarına inanırlar. Bu kolektif rüya ya da bilinç durumunda, kalplerinde var olmaya devam ederler ve bugünün Batılı zihninde neredeyse tamamen kaybolmuş bir dünyada yaşar ve nefes alırlar. Yakınlarında,Yeni Zelanda’da, Maori’ler uzayın enginliğini aşarak “meditasyonlarında” Bileşik Devletleri görebilirler. Bu şekilde, Hopi’lerle iletişim kurarak birbirlerinin kehanetleri üzerine konuşmak üzere toplantı düzenlerler. Tek bir “teknolojik” iletişim olmadan bütün ayarlamalar yapılır. Hawaii’de Kahuna’lar halklarını besleyebilmek
için balıkların nerede yüzdüğünü Dünya Ana ile konuşarak öğrenirler. Mavi gökyüzünde uçuşan bembeyaz bulutlar aşağıda kaynaşan balıklara işaret eden bir insan eli şeklini alır. Kolombiya’da, Sierra Nevada Dağları’nın derinliklerindeki vadilerde, kelimeleri olmayan dili bilen bir yerel kabile yaşar. Bu dil kalplerindeki kutsal yerden gelmektedir.Bir hatırlayabilseydik! İncil, Babil’den önce, Dünya’daki tüm insanların bildiği tek bir dil olduğunu söyler.
Ancak, daha sonraları aramızda engeller yaratan, bizi birbirimizden uzak, kendi küçük içe dönük dünyamızda tutan yüzlerce dile parçalandık.
Yanlış anlamadan doğan güvensizlik bizim irademiz dışındaki kaderimizdi; böylece birbirimizden ayrı kalmaya mahkum olmuştuk. Birbirimizle konuşamıyorduk. Bu en soğuk ayrılık türüydü. Aynı Kozmik Kaynak’tan doğmuş olmalarına rağmen, erkek ve kız kardeşler duygu ve düşüncelerini ifade edemiyorlardı ve kısa bir süre sonra düşman oldular. Asırlar birbiri üzerine yığıldıkça, ortak rüyayı deneyimlemek üzere kalbe girmenin kadim yolu insanların yalnızlığında kayboldu.
Drunvalo Melchizedek
Kalbe Yolculuk
